سفارش و خرید عکس هوایی قدیمی سازمان نقشه برداری و سازمان جغرافیایی

مراحل سفارش و خرید عکس هوایی قدیمی و سایر محصولات سازمان نقشه برداری کشور و سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح از گروه ژئوماتیکا در 6 مرحله

 

1) درخواست عکس هوایی از گروه ژئوماتیکا به روش های زیر :

  • اعلام سفارش شامل 1)نام و نام خانوادگی 2)مختصات  3)سالهای عکس مورد نیاز  از طریق پیام رسان واتساپ ، تلگرام یا پیامک به شماره 09121958912
  • تماس تلفنی با کارشناسان گروه ژئوماتیکا
  • تکمیل و ارسال فرم سفارش آنلاین از این لینک

 

2) بررسی عکس های هوایی موجود از منطقه و متناسب با درخواست مشتری توسط گروه ژئوماتیکا و تهیه و ارسال فاکتور برای مشتری

 

3) واریز مبلغ فاکتور توسط مشتری و ارسال فیش واریزی برای گروه ژئوماتیکا

 

4) واریز وجه و تنظیم و ارسال سفارش اولیه محصول توسط گروه ژئوماتیکا برای سازمان نقشه برداری

 

5) تایید سفارش اولیه توسط سازمان نقشه برداری و  انجام ثبت نهایی سفارش

 

6)دریافت محصول نهایی توسط گروه ژئوماتیکا و ارسال برای مشتری

 

  • در تمامی مراحل فوق از مشاوره فنی و تخصصی گروه ژئوماتیکا برخوردار خواهید بود.

 

***  برای ثبت سفارش با شماره 09121958912 تماس حاصل نمایید  ***

لایدار و مقایسه آن با فتوگرامتری

لایدار چیست؟

واژه Lidar مخفف Light Detection And Ranging است و از نظر لغوی به معنای آشکارسازی نور و پیمایش است. لایدار در واقع یک روش سنجش از دور اپتیکی یا نوری است که از خصوصیات نور لیزر منتشر شده برای تعیین ویژگی های خاص اشیا دور و سطح زمین استفاده می کند، نتایج این روش مقادیر X Y Z  بسیار دقیقی ارائه  می کند.

این روش عموماً برای نقشه برداری های هوابرد استفاده می شود، که بعنوان یک جایگزین مقرون به صرفه برای روشهای نقشه برداری سنتی مانند فتوگرامتری بکار می رود. نتایج حاصل از بکارگیری این تکنیک، ایجاد یک مجموعه داده ابرنقطه (Point Cloud) است که به راحتی می توان در نسخه های جدید نرم افزار ArcGIS استفاده نمود.

لایدار در واقع یک سنسور فعال نوری است که پرتوهای لیزر را به سوی یک هدف هدایت می کند این در حالی است که در یک مسیر نقشه برداری خاص وسیله نقلیه (خودرو، هواپیما، هلی کوپتر) حرکت می کند. در ادامه بازتاب نور لیزر از هدف شناسایی شده و توسط گیرنده های لیزر در سنسور لایدار تحلیل می شود.

تاریخچه لایدار:

در حقیقت کهن ترین قول معروف  در سیستم های لیدار را می توان به میلیونها سال قبل  و با الهام از محیط طبیعت اشاره نمود . بررسی در نحوه شناسایی شکار توسط جغدها (با ارسال صدا ودریافت موج برگشتی از پدیده ها  توسط آنتنها(گوش) موانع و شکار را تشخیص می داد) ،که این به سونار((sonarمعروف است و سپس   این ایده درقرن 20 میلادی و با تحقیقات توسط انسانها توسعه داده شد و رادار ساخته شد. کریستین داپلر 4 ریاضیدان واخترشناس اتریشی تحقیقاتی را درزمینه  انعکاس نور  رنگی از ستاره ها( نسبت سرعت نور از منبع وهدف)  انجام داد.

در 1917 آلبرت انشتین  اساس وبنیان تئوری لیزر را اثبات ومحقق نمود واین درمقاله تئوری تابش کوانتوم 5   در مدت بین سالهای  1928 تا 1970 نیز تحقیقات ومطالعات مختلفی در زمینه موج های کوتاه و نور وتوسعه لیزر توسط دانشمندان انجام گرفت.ايده اندازه‌گيري خواص محيط با استفاده از پرتوهاي نوري براي اولين بار توسط سينگ در سال 1930 براي اندازه‌گيري خواص جو ارايه گرديد. او پيشنهاد نمود که با استفاده از يک منبع نوري و يک تلسکوپ با دهانه بزرگ مي‌توان اطلاعاتي در مورد جو به دست آورد. منبع استفاده شده توسط او يک منبع پالسي بود به همين خاطر او توانست فاصله پراکندگي‌هاي اتفاق افتاده را با استفاده از زمان رفت و برگشت پرتو نوري به دست آورد. سيستم‌هاي دورحسي نوري در دو نوع آرايش همجوار (منبع نوري و سيستم دريافت‌کننده در يک محل قرار مي‌گيرند) و غير‌همجوار(که منبع نوري و سيستم دريافت‌کننده در فاصله زيادي از هم قرار داده مي‌شوند) وجود دارند. اولين نتايج استفاده از روش غيرهمجوار در سال 1936 توسط دوک لاکس و هالبرت با محاسبه نمايه غلظت جو منتشر گرديد و اودر سال 1938 براي اولين بار سيستم همجوار را براي اندازه‌گيري ارتفاع ابرها به‌کار برد. اولين بار در سال 1961 مخترعي ايراني بنام پروفسور علي جوان در آمريكا گازي را ابداع نمود كه در ترازيابي ها با گستردگي فوق العاده مورد استفاده قرار گرفت. درسال 1970 تحقیقاتی انجام داد.

لیدار (LiDAR)یا اسکن لیزر سه بعدی، در دهه ۱۹۶۰ برای شناسایی زیردریایی از هواپیما مورد استفاده قرار گرفت.

مدل های اولیه در اوایل دهه ۱۹۷۰ در ایالات متحده، کانادا و استرالیا مورد استفاده قرار گرفت.

در ده سال گذشته، استفاده از سنسورهای لیدار در انگلیس گسترش یافته است، که چندین بار به طور منظم در هر دو مورد استفاده از هواپیما و زمین مورد استفاده قرار گرفته است. این امر با افزایش آگاهی و درک سیستم لیدار در صنایع که قبلا غیر مرتبط بوده است، به عنوان کاربرد سیستم لیدار تصویب شده است.

 

لایدار یا فتوگرامتری؟

با پیشرفت های اخیر در زمینه نقشه برداری پهپادی، نقاط ضعف و تصورات اشتباهی در مورد لیدار و فتوگرامتری به وجود آمده است. در واقع، این دو تکنولوژی با وجود شباهت های زیاد، تفاوت هایی ظریفی با هم دارند. بنابراین، دانستن این مطالب که آنها محصولات متفاوتی تولید می کنند و در شرایط مختلفی داده اخذ می کنند و مهمتر از همه، برای اهداف مختلفی استفاده می شوند، امری ضروری است.

شکی نیست که هر دو تکنولوژی در مقایسه با روش های سنتی نقشه برداری زمینی، نتایج را بسیار سریعتر و با تراکم بسیار بالاتر برداشت می کنند. با این وجود، انتخاب بهترین تکنولوژی برای هر پروژه ای، به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهمترین آنها نوع استفاده، شرایط محیطی، نوع خروجی ها و میزان بودجه قابل تخصیص می باشد.

این دو تکنولوژی چطور کار می کنند؟

بیایید از ابتدا شروع کنیم و نگاهی دقیق تر به دانش ورای این دو تکنولوژی بیندازیم.

در این لایدار دسته پرتوهای لیزر توسط سنسور لایدار به سمت بیرون پرتاب می شوند و زمان رفت و برگشت نور اندازه گیری می­شود. این سیستم، یک سیستم فعال است. یعنی تشعشعات لیزر را که از منبع انرژی داخلی خودش ساطع شده، پس از بازتاب از عوارض روی زمین دریافت می کند. در مقابل، فتوگرامتری یک تکنولوژی غیرفعال است که بر اساس تصاویر دو بعدی منتقل شده به فضای مدل سه بعدی کار می کند. در واقع این تکنولوژی از اصول ویدئوهای سه بعدی و یا چشم انسان هنگام دید سه بعدی و درک عمق اشیا پیروی می کند و به کاربر اجازه می­دهد اشیا را به صورت سه بعدی مشاهده و اندازه­گیری کند. از محدودیت های فتوگرامتری این است که تنها می­تواند نقاط را بر اساس مقدار نوری که سنسور دوربین می­تواند تشخیص دهد، تولید کند.

به طور خلاصه، لیدار از لیزر برای اندازه­گیری استفاده می­کند. در حالی که فتوگرامتری، اندازه گیری ها را بر مبنای تصاویر اخذشده ای که پردازش و ترکیب می شوند، انجام می دهد.

خروجی­ های دو تکنولوژی لیدار و فتوگرامتری

محصول اصلی نقشه برداری با لیدار یک ابر نقطه سه بعدی است. تراکم ابر نقطه به ویژگی های سنجنده (فرکانس اسکن و نرخ تکرار) و همچنین پارامترهای پرواز بستگی دارد. با فرض اینکه اسکنر، با نرخ ثابت پالس بفرستد و نوسان کند، چگالی ابر نقطه به ارتفاع پرواز و سرعت هواپیما بستگی دارد.

در موارد استفاده مختلف، ممکن است نیاز به ابر نقطه با پارامترهای مختلفی باشد. برای مثال، هنگام مدلسازی خطوط برق، شما ممکن است به ابر نقطه ای با بیش از ۱۰۰ نقطه در هر متر مربع نیاز داشته باشید. در حالی که برای ایجاد مدل رقومی سطح زمین از یک منطقه روستایی تعداد ۱۰ نقطه در هر متر مربع، کافی می باشد.

همچنین، مهم است بدانید که سنجنده لیدار نمونه برداری موقعیت را بدون برداشت تصویر RGB انجام می دهد و یک مجموعه داده تک رنگ ایجاد می­کند. این موضوع در مواقع تفسیر، می­تواند چالش­برانگیز باشد. در چنین مواقعی برای آنکه خروجی ها معنی دار تر شوند، معمولا داده با استفاده از ترکیب رنگی کاذب بر اساس ارتفاع و یا بازتاب عارضه به صورت بصری قابل مشاهده می شود.

می توان برای ترکیب رنگی داده های لیدار در فرآیند پس پردازش، آن ها را با تصاویر یا داده هایی از منابع دیگر ترکیب کرد اما این خود به پیچیدگی فرآیند پردازش می افزاید. همچنین، رنگ ها می توانند بر اساس طبقه بندی اضافه شوند.

در سوی دیگر، فتوگرامتری می تواند مدل های دو بعدی و سه بعدی از سطح زمین در باندهای طیفی مختلف، تولید کند. این تصویربرداری در باندهای مختلف، باعث مشاهده بصری و تفسیر آسان تر نسبت به نتایج لیدار می شود. خروجی اصلی نقشه برداری فتوگرامتری تصاویر خام، تصاویر ارتو، مدل های رقومی سطح و ابر نقاط سه بعدی است که از کنار هم قرار گرفتن و پردازش صدها یا هزاران تصویر ایجاد شده اند. خروجی ها کاملا بصری هستند و رزولوشن آن ها حتی می تواند کمتر از ۱ سانتی متر باشد.

با توجه به این نکته، به نظر می رسد که فتوگرامتری، تکنولوژی است که موارد استفاده آن در جاهایی است که ارزیابی بصری مورد نیاز است. (مثلا در بازرسی ساختمان ها، مدیریت دارایی و کشاورزی). از سوی دیگر، لیدار ویژگی های خاصی دارد که به خاطر آن ویژگی ها، برای کاربردهای خاص، پراهمیت می باشد.

پرتوهای لیزر به عنوان یک تکنولوژی سنجنده فعال می تواند در پوشش گیاهی نفوذ کند. لیدار می تواند از طریق فضای خالی بین شاخ و برگ درختان به زمین و عوارض زیر پوشش گیاهی برسد. بنابراین می تواند برای تولید مدل های رقومی سطح زمین مفید باشد.

همچنین لیدار برای مدلسازی عوارض باریک مانند خطوط برق یا برج های مخابراتی مفید است. چرا که فتوگرامتری ممکن است قادر به تشخیص عوارض باریک و عوارضی که به سختی مشاهده می شوند، نباشد. علاوه بر این، لیدار می تواند در شرایط نور کم و حتی شب هم کار کند. ابر نقاط فتوگرامتری بیشتر بصری هستند (یعنی هر پیکسل دارای مقادیر RGB است). اما اغلب دارای جزئیات کمی هستند. به همین دلیل هم برای مشاهده عوارضی که سطح دقت هندسی پایینی نیاز دارند، مناسب است. اما برای تفسیر بصری، تا حد زیادی خوب است.

دقت لایدار یا فتوگرامتری :

بیایید از تعریف دقت شروع کنیم. در نقشه برداری، دقت همیشه دو بعد دارد: نسبی و مطلق. دقت نسبی، عبارت است از اینکه عوارض نسبت به هم در چه موقعیتی قرار گرفته اند. دقت مطلق به اختلاف بین موقعیت عوارض و موقعیت واقعی آنها روی زمین اشاره دارد.

لیدار یکی از دقیق ترین روش های نقشه برداری است. به ویژه برای لیزرهای زمینی که در آن ها سنجنده روی زمین قرار گرفته و محل دقیق آن با استفاده از روشهای ژئودتیکی تعیین می شود. چنین تنظیماتی منتج به دقتی در سطح زیر سانتی متر می شود. از آنجایی که سنجنده لیدار در حال حرکت است، دستیابی به دقت بالا با لیدار هوایی سخت تر است. به همین دلیل، همیشه سنجنده های لیدار هوایی به یک IMU (واحد حرکت اینرسیایی) و گیرنده GNSS که اطلاعات موقعیت، چرخش و حرکت سکو را فراهم می کند، مجهز شده اند. همه این داده ها در فرآیند پرواز ترکیب می شوند تا دقت نسبی بالایی (در حدود ۱ تا ۳ سانتی متر) را ارائه دهند. برای دستیابی به دقت مطلق بالا، اضافه کردن یک تا دو نقطه کنترل زمینی (GCP) و چند نقطه چک با هدف ارزیابی نیاز است. در بعضی موارد که به دقت موقعیت یابی GNSS اضافی نیاز است، می توان از سیستم موقعیت یابی پیشرفته RTK/PPK UAV بهره گرفت.

همچنین، فتوگرامتری هم می تواند دستیابی به سطح دقت ۱ تا ۳ سانتی متر را ممکن کند. البته به شرط آنکه سخت افزار مناسب، پارامترهای پرواز و فرآیند پردازش داده را به درستی انتخاب کنیم. دستیابی به سطح دقت مطلق بالا، با استفاده از تکنولوژی RTK/PPK و GCP های اضافی و یا تنها با تعداد قابل توجهی GCP ممکن می شود. با این وجود، با استفاده از پهپاد DJI Phantom-class پانصد دلاری، و چندین GCP می توانید به دقت مطلق بین ۵ تا ۱۰ سانتی متر برای مناطق نقشه برداری کوچک دست یابید که این می تواند برای بیشتر مواقع مناسب باشد.

اخذ داده، پردازش و کارایی :

تفاوت های قابل توجهی بین سرعت اخذ داده دو تکنولوژی شرح داده شده در بالاوجود دارد. در فتوگرامتری، یکی از پارامترهای حیاتی برای پردازش دقیق داده ها، پوشش مشترک بین دو عکس است که می بایست در حدود ۶۰ تا ۹۰ درصد (از کنار و از جلو) باشد که مقدار آن به ساختار سطح زمین و سخت افزار به کار گرفته شده بستگی دارد. نقشه برداری با لیدار معمولی تنها به ۲۰ تا ۳۰ درصد همپوشانی بین خطوط پرواز نیاز دارد که این موجب افزایش سرعت اخذ داده ها می شود.

علاوه بر این، برای داشتن دقت مطلق بالا در فتوگرامتری، نیازمند نقاط GCP بیشتری هستیم تا به سطح دقت لیدار برسیم. اندازه گیری نقاط GCP معمولا روش های نقشه برداری زمینی قدیم را نیاز دارد که به معنای زمان و هزینه اضافی است.

علاوه بر این، پردازش داده های لیدار بسیار سریع است. داده های خام فقط چند دقیقه زمان نیاز دارند (بین ۵ تا ۳۰ دقیقه) تا فرآیند کالیبراسیون و تولید محصول نهایی را انجام دهند. در فتوگرامتری، بیشترین زمان کل فرآیند، صرف پردازش داده ها می شود. بنابراین، این فرآیند نیاز به کامپیوترهای قوی دارد که بتوانند پردازش حجم عظیم تصاویر را انجام دهند. پردازش داده ها به طور متوسط بین ۵ تا ۱۰ دقیقه بیشتر نسبت به اخذ داده ها در محل مورد مطالعه به طول می انجامد.

از سوی دیگر، برای بسیاری موارد از جمله برداشت خطوط برق، ابر نقاط لیدار نیاز به طبقه بندی های اضافی دارد که ممکن است بسیار کارآمد باشد و البته به نرم افزار های خاص (مانند Terrascan ) نیاز است.

هزینه :

وقتی به مجموعه هزینه های نقشه برداری با لیدار و فتوگرامتری نگاهی می اندازیم، چندین آیتم باید در نظر گرفته شود. اول از همه سخت افزارهاست. مجموعه پهپاد لیدار (شامل اسکنر، IMU  و  GNSS) بین ۵۰،۰۰۰ تا ۳۰۰،۰۰۰ دلار هزینه دارد. اما برای بیشتر موارد استفاده، گرانترین مدل محصول ترجیح داده می شود. هنگامی که شما بر روی چنین سنجنده ای سرمایه گذاری می کنید، شما به هیچ وجه نمی خواهید تصادفی به آن آسیبی برسد. با این فرض، اکثر کاربران هزینه اضافی ۲۵،۰۰۰ تا ۵۰،۰۰۰ دلاری را برای خرید پهپاد مناسب صرف می کنند. همه اینها تا ۳۵۰،۰۰۰ دلار برای یک مجموعه نقشه برداری به تنهایی هزینه دارد.

در فتوگرامتری، همه آنچه که نیاز داریم، یک هواپیمای بدون سرنشین مجهز به دوربین است و این بسیار ارزان تر است. با هزینه ای بین ۲،۰۰۰ تا ۵،۰۰۰ دلار شما می توانید انتخاب گسترده ای از بین دستگاههای عمودپرواز حرفه ای مانند DJI Inspire داشته باشید. با هزینه ای در حدود ۵،۰۰۰ تا ۲۰،۰۰۰ دلار، می توانید مجموعه ای  دارای RTK/PPK مانند DJI Matrice 600  آمریکایی و یا پهپادهای بال ثابت مانند Sensfly eBee و PrecisionHawk Lancaster  تهیه کنید.

آیتم موثر دیگر در هزینه، نرم افزار پردازش است. در مورد لیدار، معمولا نرم افزار به صورت رایگان و به همراه سنجنده از کمپانی سازنده به مشتری تحویل داده می شود. با این حال، فرآیند پس پردازش، مانند طبقه بندی ابر نقاط، ممکن است نیاز به نرم افزار ۳rd party داشته باشد. این نرم افزار برای مثال می تواند Terrascan باشد. که هزینه آن در حدود ۲۰،۰۰۰ تا ۳۰،۰۰۰ دلار در ازای یک لایسنس تکی است. قیمت نرم افزارهای فتوگرامتری نزدیک به ۲۰۰ دلار برای یک لایسنس در ماه است.

بدیهی است که یکی دیگر از عوامل مهم که هزینه خدمات را تحت تاثیر قرار می دهد، کار انجام شده و زمان است. در اینجا، لیدار مزایای قابل توجهی نسبت به فتوگرامتری دارد. زیرا نه تنها نیاز به زمان کمتری برای پردازش داده ها دارد، بلکه نیاز به GCP ندارد. به طور کلی بستگی به مورد استفاده و پروژه، خدمات فتوگرامتری معمولا ارزان تر از لیدار هستند، صرفا به این دلیل که نیازی نیست سرمایه زیادی صرف سخت افزارهای مورد استفاده در فتوگرامتری شود. با این حال در برخی موارد، افزایش بهره وری که با لیدار می آید، می تواند هزینه های بالای آن را جبران کند.

 

شاید این مطلب برای شما جالب باشد : پرسش های متداول در خصوص خرید عکس های هوایی ادامه مطلب

چگونه کاربری زمین را تغییر بدهیم ؟

چگونه کاربری زراعی یا باغی زمین را به کاربری مسکونی تغییر بدهیم ؟ این سوالی است که شاید به ذهن اغلب کسانی که زمین یا باغی دارند خطور کرده باشد . انگیزه ها برای تغییر کاربری زمین متفاوت است . ممکن است شما قصد تفکیک بخشی از زمین خود و ویلاسازی و فروش آن به قصد کسب منفعت را داشته باشید . شاید میخواهید برای خود خانه یا ویلایی در باغ یا زمین خود بسازید که آخر هفته ها را در آن بگذرانید . در هر صورت تغییر کاربری زمین به راحتی انجام نمیشود و رویه پیچیده ای دارد .

 

کاربری چیست : 

به تعیین چگونگی استفاده از زمین ، کاربری زمین گفته میشود . کاربری زمین در زمین های واقع در حریم شهر ها توسط وزارت راه و شهرسازی و شهرداری و از طریق تهیه و تصویب طرح های جامع و تفضیلی تعیین میشود . در روستاها توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و از طریق تهیه طرح هادی روستایی تعیین شده و در سایر مناطق توسط وزارت جهاد کشاورزی مشخص میشود. انواع کاربری های پرکاربرد به شرح زیر است :

کاربری مسکونی:

کاربری مسکونی، در مورد بنایی صدق می­کند که برای سکونت است و افرادی در آن زندگی می کنند و یا درباره زمینی است که این پتانسیل را دارد.

کاربری کشاورزی :
زمین های با این کاربری نیز بر دو نوعند: زمین زراعی و باغ.
زمین زراعی:زمینی را که در آن محصولات زود بازده ( یک یا نهایتاً دو ساله ) مثل گندم ، ذرت ، انواع صیفی و از این دست،کشت می شود را شامل می­گردد.این نوع زمین ها اکثراً در روستاها یا شهرهایی که قبلاً روستا بوده و بعداً بزرگ شده و تبدیل به شهر شده اند ، وجود دارند.
باغ:در این نوع کاربری ( و تعریف ) به زمینی که دارای درخت ( اغلب میوه ) باشد باغ، گفته می­شود.گاهی واژه ی «مشجر» را نیز می بینید یا می شنویدکه به معنای«دارای درخت» است ( زمین مشجر= زمین دارای درخت ) که در همین مورد، قابل ذکرند.

کاربری تجاری :
در این نوع کاربری ، انواع مغازه ها ، رستوران ها ، عمده فروشی ها و دفاتر خدماتی ( مثلاً آژانس های مسافرتی و شبیه آنها ) مدنظر می­باشند. البته مسئله ی مهم، دارا بودن مجوز تجاری برای یک ملک است وگرنه صرف وجود یک دفتر خدماتی در جایی را نمی­توان دارا بودن کاربری تجاری برای آن ملک به حساب آورد.

منظور از کابری یک زمین در اصل کاربری است که در سند آن ذکر شده و یا برای آن در نظر گرفته شده نه کاربری واقعی آن (مثلا ممکن است شما در زمینی که کاربری زراعی دارد در حال سکونت باشید . سکونت شما کاربری زمینتان را تغییر نمیدهد). کاربری اراضی تاثیر ویژه ای بر ارزندگی یک زمین یا ملک دارند و میتوانند تا چندین برابر ارزش آن را تغییر دهند.به همین دلیل به ویژه در 3 دهه گذشته صاحبان زمین های زراعی و باغی میل فراوانی به تغییر کاربری های زمینشان به مسکونی داشته اند .

 

قانون در خصوص تغییر کاربری اراضی چه میگوید:

در سال 1374 قانونی تصویب شد با عنوان “قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها” (برای دانلود متن قانون به این لینک مراجعه کنید) که در آن تغییر کاربری زمین به جز در موارد ضروری ممنوع شده است و ضرورت تغییر کاربری نیز در این قانون و اصلاحیه های بعدی آن به کمیسیونی مرکب از رئیس سازمان جهاد کشاورزی ، مدیر امور اراضی ، رئیس سازمان
مسکن و شهرسازی، مدیر کل حفاظت محیط زیست آن استان و یک نفر نماینده استاندار میباشد .

 

برای درخواست تغییر کاربری چه اقدامی لازم است ؟

برای درخواست تغییر کاربری زمین باید درخواست مکتوب خود را به انضمام نقشه و مستندات مربوطه و دلایل  ضرورت های تغییر کاربری زمین به اداره کل جهاد کشاورزی شهرستان خود تحویل دهید . این درخواست در کمیسیون ماده 1 مورد بررسی قرار میگیرد . در اغلب موارد با تغییر کاربری موافقت نمیشود اما اگر پس از بررسی درخواست شما قابل پیگیری تشخیص داده شود مراحل بعدی از طریق همان کمیسیون به شما اطلاع داده میشود . در صورت موافقت نهایی و پس از طی مراحل کاری مربوطه ، با واریز عوارض تغییر کاربری (و در شرایطی حتی بودن واریز هر گونه وجهی) دستور تغییر کاربری زمین شما صادر شده و میتوانید به ادارات ثبت برای درج آن در سند زمین مراجعه کنید .

 

در صورتی که با تغییر کاربری موافقت نشود آیا امکان ساخت و ساز در زمین را دارم ؟

در صورت عدم موافقت با تغییر کاربری ، شما میتوانید درخواست ساخت و ساز بدون تغییر کاربری در زمین مدنظر را ارائه کنید . موافقت با ساخت و ساز وابسته به شرایط زیر است

  • متراژ زمین
  • وضعیت کنونی زمین از نظر کاربری و  نوع محصول
  • موقعیت زمین با توجه به زمین های مجاور و کاربری های زمین های مجاور و همچنین نزدیکی و دوری نسبت به بافت مرکزی نزدیکترین روستا
  • سابقه ساخت و ساز در سنوات گذشته
  • سابقه تفکیک و افراز زمین
  • موقعیت زمین (اینکه در کدام نقطه از کشور واقع شده است و وضعیت اقلیمی آن منطق چگونه است)
  • ضرورت اسکان جهت کشاورزی و باغداری و نگهداری ادوات کشاورزی و موقعیت زمین از نظر امنیت در برابر سرقت و راه های دسترسی
  • سایر پارامتر ها به تشخیص کمیسیون مربوطه

صدور یا عدم صدور مجوز ساخت و ساز و کیفیت و متراژ قابل ساخت وابسته به شرایط فوق و مخصوصا موقیعت مکانی زمین است . با ارائه درخواست ساخت و ساز در زمین های زراعی و باغی که اصطلاحا “ساخت اتاق کارگری یا نگهبانی” نامیده میشود ممکن است اصلا با این درخواست موافقت نشود و یا ممکن است با ذکر محدودیت هایی اجازه ساخت صادر شود . به عنوان مثال برای زمینی با متراژ 2500 متر که از نظر شرایط فوق توجیه ساخت اتاق کارگری در آن وجود دارد مجوز ساخت یک طبقه به مساحت 20 متر صادر میشود.

 

در صورتی که بدون مجوز اقدام به ساخت و ساز کنیم چه میشود؟

سوالی که معمولا پرسیده میشود این است که در صورتی که بدون مجوز ساخت و ساز و یا تغییر کاربری نسبت به ساخت اقدام کنیم چه میشود . آیا قانون اجازه ورود به زمین و تخریب آن را میدهد . آیا فقط خطر تخریب وجود دارد و تبعات دیگری برای مالک ندارد . در پاسخ این سوال گروه ژئوماتیکا به شما توصیه میکند که حتما با شناخت عواقب این عمل نسبت به آن اقدام کنید چون بر اساس قانون حفظ کاربری که در بالا به آن اشاره کردیم ، مقام های مسئول (عوامل جهاد کشاورزی با مشایعت و نظارت عوامل دادستانی) امکان تخریب بنای ساخته شده را دارند و علاوه بر آن جریمه هایی برای سازنده در نظر گرفته شده که در صورت تکرار محکومیت کیفری نیز در پی دارد .

 

دستورالعمل تعیین مصادیق تغییر کاربری غیرمجاز

” دستورالعمل تعیین مصادیق تغییر کاربری غیرمجاز موضوع ماده 10 قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها مصوب 1/8/1385 مجلس شورای اسلامی (موضوع ماده 11 تصویب نامه شماره 59879/ت37110هـ- 19/4/1386 هیأت وزیران)

الف- اقدامات ذیل در صورتی که در اراضی زراعی و باغهای موضوع قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها و بدون رعایت ضوابط و مقررات مربوط و اخذ مجوز از کمیسیون تبصره 1 ماده 1 و یا موافقت سازمان جهاد کشاورزی در قالب طرحهای تبصره 4 الحاقی قانون مذکور حسب مورد صورت گیرد و مانع از تداوم تولید و بهره برداری و استمرار کشاورزی شود به عنوان مصادیق تغییر کاربری غیر مجاز تلقی می شود:

1- برداشت یا افزایش شن و ماسه

2- ایجاد بنا و تاسیسات

3- خاکبرداری و خاکریزی

4- گود برداری

5- احداث کوره های آجر و گچ پزی

6- پی کنی

7-  دیوار کشی اراضی

8- دپوی زباله، نخاله و مصالح ساختمانی، شن و ماسه و ضایعات فلزی

9- ایجاد سکونتگاههای موقت

10- استقرار کانکس و آلاچیق

11- احداث جاده و راه

12- دفن زباله های واحدهای صنعتی

13- رها کردن پسابهای واحدهای صنعتی، فاضلابهای شهری، ضایعات کارخانجات

14- لوله گذاری

15- عبور شبکه های برق

16- انتقال و تغییر حقابه اراضی زراعی و باغات به سایر اراضی و فعالیتهای غیر کشاورزی

17- سوزاندن، قطع و ریشه کنی و خشک کردن باغات به هر طریق

18- مخلوط ریزی و شن ریزی

19- احداث راه آهن و فرودگاه

20- احداث پارک و فضای سبز

21- پیستهای ورزشی

22- استخرهای ذخیره آب غیر کشاورزی

23- احداث پارکینگ مسقف و غیر مسقف

24- محوطه سازی ( شامل سنگفرش و آسفالت کاری، جدول گذاری، سنگ ریزی و موارد مشابه)

25- صنایع تبدیلی و تکمیلی و غذایی و طرحهای موضوع تبصره 4 فوق الذکر

26- صنایع دستی

27- طرحهای خدمات عمومی

28- طرحهای تملک دارایی های سرمایه ای مصوب مجلس شورای اسلامی ( ملی- استانی)

تبصره: تشخیص سایر مصادیق تغییر کاربری غیر مجاز به عهده سازمان امور اراضی کشور بوده و سازمان جهاد کشاورزی استان موظف است در صورت ابهام نظریه سازمان مذکور را استعلام و بر اساس آن عمل نماید.

ب- تغییر هر یک از فعالیتها و طرحهای موضوع تبصره 4 الحاقی به ماده 1 قانون به خارج از مصادیق و ضوابط تبصره مذکور بدون اخذ مجوز از کمیسیون تبصره 1 ماده 1 قانون تغییر کاربری غیر مجاز تلقی می شود.

تبصره: تغییر فعالیتها و طرحهای موضوع تبصره 4 الحاقی به ماده 1 قانون به سایر طرحهای مندرج در تبصره مذکور مستلزم اخذ گواهی لازم از اداره کل محیط زیست استان و موافقت رئیس سازمان جهاد کشاورزی است.”

عکس هوایی قدیمی

اخذ مجوز درجاسازی در باغ چایی (نمونه کاربرد عکس هوایی قدیمی)

یکی از هموطنانمان مالک یک باغ چای در حوالی املش گیلان است  . با توجه به اینکه خانه او در کنار باغ نیست نیاز به ساخت اتاق یا خانه ای در باغ خود بود . در صورتی که بدون اخذ مجوز اقدام به ساخت اتاقی در باغ خود میکرد به احتمال زیاد ابنیه توسط مسئولان ذیربط قلع و قمع میشد بعلاوه اینکه نیمتوانست درخواست امکالات بیشتر از جمله وام ، انشعابات برق و . . . . داشته باشد .

با مراجعه به مسئولان جهاد کشاورزی شهرستان ،شرط ساخت بنا در باغ را ، وجود بنای قدیمی و یا اثبات وجود همچین بنایی اعلام کرده بودند . هرچند در باغ وی 2 اتاق قبلا ساخته شده بود اما به علت تخریب بقایای آن هم قابل مشاهده نبود و او راهی برای اثبات آن پیدا نمیکرد تا اینکه پیشنهاد رجوع به عکس های هوایی اخذ شده توسط سازمان نقشه برداری به وی ارائه شد .

برای این منظور به گروه ژئوماتیکا برای بررسی وجود عکس و خرید و تحویل آن مراجعه شد . خوشبختانه این هموطن مختصات تقریبی اتاق های قدیمی را در اختیار داشت که کار تیم کارشناسی گروه ژئوماتیکا را آسان تر کرد . با بررسی آرشیو عکس های هوایی اخذ شده توسط سازمان نقشه برداری و اطلاعات ارائه شده در خصوص موقعیت و زمان تقریبی که این اتاق ها در باغ ساخته شده بودند عکس های هوایی مربوط به سالهای 1347 و 1373 با مقیاس 1:20000 خریداری و بررسی شد .

با مشاهده عکس های مربوطه مشخص شد که در سال 1347 اتاق های مذکور ساخته نشده بودند و اثری از بنا در باغ مشاهده نگردید . اما با بررسی عکس سال 1373 وجود 2 اتاق مذکور به راحتی قابل مشاهده بود . بناهای موجود در عکس در نقشه جانمایی شد و و جهت ارائه به سازمان جهاد کشاورزی برای اخذ مجوز ساخت بنای در جا سازی تحویل مشتری گردید.

جهت مشاوره رایگان و دریافت عکس های هوایی قدیمی با ما تماس بگیرید : 09121958912

 

موقعیت تقریبی بناهای قدیمی موجود در باغ (عکس بروز از نرم افزار گوگل ارث) :

عکس هوایی قدیمی

 

 

عکس هوایی آنالوگ اخذ شده توسط سازمان نقشه برداری کشور در سال 1373 (که در آن بناها قابل رویت میباشند) :
عکس هوایی قدیمی

 

عکس هوایی سال 1347 که در آن زمان بنا ها ساخته نشده بوند (عدم وجود سایر عوارض مصنوعی در آن زمان کاملا در عکس مشهود است):

عکس هوایی دهه 40

 

سامانه رسا اندکس محصولات سازمان نقشه برداری

اندکس محصولات سازمان نقشه برداری کشور

جهت مشاهده اندکس محصولات قابل فروش سازمان نقشه برداری کشور نظیر عکس هوایی ، نقشه و نقاط ژئودزی و چند منظوره پرتالی به نام پورتال زیرساخت داده های مکانی ملی طراحی شده است که کلیه محصولات قابل ارائه در این پورتال قابل مشاهده است این پرتال به سامانه رسا نیز معروف است . از این پرتال معمولا برای بررسی و انتخاب محصولات سازمان نقشه برداری برای ورود مشخصات آن در سامانه خرید محصولات استفاده میشود .

برای ورود به پرتال محصولات سازمان نقشه برداری روی این لینک کلیک کنید

برای مشاهده آموزش ثبت نام و خرید محصولات سازمان نقشه برداری روی این لینک کلی کنید

با ورود به پورتال اندکس و محدوده محصولات با پنجره زیر مواجه میشویم.

سامانه رسا اندکس محصولات سازمان نقشه برداری

در سمت راست سایت پنجره ای وجود دارد که این پنجره امکان فیلتر جستجو را به ما میدهد . این پنجره در واقع لیست لایه های محصولات با دسته بندی های مربوط به آنهاست که با انتخاب هر یک از لایه ها ، اندکس آن در نقشه نمایش داده میشود.

سامانه رسا اندکس محصولات سازمان نقشه برداری

در بخش فوقانی  میتوانیم اتخاب کنیم که لایه پیش فرص نقشه اصلی بصورت شبکه معابر و نقشه باشد و یا بصورت عکس های ماهواره ای . این انتخاب به منطقه مورد جستجو و میزان آشنایی ما به منطقه بستگی دارد .

سپس با حرکت بر روی نقشه ، به محدوده مورد نظر خود رفته و سپس از دسته بندی های موجود محصول یا محصولات مورد نیاز خود را انتخاب میکنیم .دقت داشته باشید که الزاما محدوده مورد نظر شما حاوی همه دسته بندی های موجود نیست . ممکن است در منطقه مورد نظر شما تنها بخشی از محصولات سازمان موجود باشد که شما باید با روش کردن هر یک  از لایه ها و بررسی نحوه پوشش منطقه ، بهترین محصول مورد نیاز را انتخاب نمایید . در ادامه توضیحاتی در خصوص لایه ها و خصوصیات آنها در این پورتال ارائه شده است :

سامانه رسا اندکس محصولات سازمان نقشه برداری

دسته بندی ها است که به صورت زیر است:

سامانه رسا اندکس محصولات سازمان نقشه برداری

که هرکدام از این دسته ها، گزینه ها و مقیاس های مختلفی دارند.

 

نقشه ها و چارت ها

نقشه پوششی: نقشه اساس تمام تصمیم­ گیری­ ها و برنامه ­ریزی­ های عمرانی بوده و لزوم وجود و تهیه آن برهیچکس پوشیده نیست. اطلاعات مکانی پایه بویژه نقشه های پوششی هر کشور از شاخصهای توسعه آن کشور بوده و یکی از مولفه های مدیریت و برنامه ریزی پروژه های عمرانی کشور بشمار می رود. یکی از مشکلات اساسی مملکت در حال حاضر عدم دسترسی به نقشه­ های پوششی جدید و به روز؛ از سراسر کشور است. منظور از نقشه­ های پوششی، نقشه­ هایی است در یک مقیاس و دارای همپوشانی که سرتاسر سطح یک کشور را پوشش می­ دهند. این قبیل نقشه­ ها معمولا در مقیاس های متفاوتی مورد نیاز می­ باشد.

در حال حاضر نقشه­ های پوششی در 4 مقیاس مطابق آنچه در سایت سازمان نقشه برداری کشور موجود است، از کل سطح ایران در اختیار است. متاسفانه اطلاعات موجود در این نقشه ­ها بسیار قدیمی و مربوط به سالها قبل است. به طوری که در اکثر مناطق مسکونی به دلیل رشد و توسعه به هیچ عنوان گویای وضعیت فعلی در آن مناطق نیست. این در حالی است که به طور مستمر تلاشهای بسیاری از سوی دو سازمان عمده تهیه نقشه، یعنی سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح و سازمان نقشه­ برداری کشور جهت تهیه و به روز نگاه داشتن نقشه­ های پوششی صورت گرفته است. مشکل اصلی آن است که از طریق وسایل و روشهای سنتی تهیه نقشه (یعنی عکسبرداری هوایی، فتوگرامتری و ژئودزی زمینی) نمی ­توان با چنان سرعت و گستردگی به تولید نقشه پرداخت که همواره نقشه جدید و به روز در اختیار باشد. آخرین نقشه پوششی كشور در مقیاس یك 25 هزارم، سال 91 تهیه شد

سامانه رسا اندکس محصولات سازمان نقشه برداری

سیستم شماره گذاری نقشه های پوششی : نقشه های رقومی بزرگ مقیاس دارای قطع بندی و سیستم شماره گذاری یکنواخت به شرح زیر می باشند:

الف-نقشه های پوششی در مقیاس 1:250000

141 برگ نقشه در مقیاس 1:250000 با قطع بندی استاندارد 1.5 درجه طول جغرافیایی و 1 درجه عرض جغرافیایی با طور کامل کشور را پوشش می دهند.

نامگذاری این نقشه ها بر اساس سیستم شماره گذاری پیوسته از شمال غرب کشور با نقشه شماره 1 آغاز شده و به ترتیب تا شماره نقشه 132 ادامه پیدا می کند. لازم به ذکر است در خصوص تعدادی از نقشه ها که بخش کمی از کشور را پوشش می دهند و عمده فضای آنها مربوط به خارج از مرزهای کشور و یا آبهای ساحلی می باشند از حرف A و در یک مورد از حرف B در نام نقشه استفاده شده است.

سامانه رسا اندکس محصولات سازمان نقشه برداری

ب- نقشه های پوششی در مقیاس 1:100000

حدود 650 برگ نقشه در مقیاس 1:100000 با قطع بندی 30 دقیقه طول جغرافیایی  و 30 دقیقه عرض جغرفیایی کشور را پوشش می دهد.

شماره نقشه های 1:100000 یک عدد چهار رقمی می باشد که دو عدد سمت چپ در رابطه با طول جغرافیایی و دو عدد سمت راست در رابطه با عرض می باشد.

در هر شیت در مقیاس 1:250000، شش شیت در مقیاس1:100000 وجود دارد:

سامانه رسا اندکس محصولات سازمان نقشه برداری

پ- نقشه های پوششی در مقیاس 1:50000

حدود 2500 برگ نقشه در مقیاس 1:50000 با قطع بندی 15 دقیقه طول جغرافیایی و 15 دقیقه عرض جغرافیایی کشور را پوشش می دهند.

نامگذاری این نقشه ها برا اساس سیستم گسترش یافته نامگذاری نقشه های 1:100000 می باشد و باتوجه به اینکه از تقسیم هر برگ نقشه 1:100000 مربوطه به نام نقشه مذکور حاصل می گردد با اضافه شدن اعداد لاتین l , ll, lll, lV به شماره نقشه 1:100000 مربوطه نام نقشه مذکور حاصل می گردد.

مختصات گوشه چپ و پائین شیت شماره l5261 به شرح زیر می باشد:

ابتدا می بایست مختصات گوشه نقشه 1:100000 مورد نظر را به روش قید شده در نحوه شماره گذاری نقشه های 1:100000 محاسبه نمود و با توجه به اینکه حرف لاتین l بیانگر مو قعیت این برگ نقشه 1:50000 در ناحیه شمال شرق نقشه 1:100000 می باشد، لذا به طول و عرض جغرافیایی حاصل می بایست 15 دقیقه اضافه نمود. درنتیجه گوشه سمت چپ و پائین نقشه 1:50000 مورد نظر دارای طول جغرافیایی ’15°46 و عرض جغرافیایی ’15°31 می باشد.

سامانه رسا اندکس محصولات سازمان نقشه برداری

در هر شیت در مقیاس 1:100000، چهار شیت در مقیاس1:50000 وجود دارد:

ت- نقشه های پوششی در مقیاس 1:25000

حدود 10000 برگ نقشه در مقیاس 1:25000 با قطع بندی 7.5 دقیقه طول جغرافیایی و 7.5 دقیقه عرض جغرافیایی کشور را پوشش می دهند.

نامگذاری این نقشه ها با اضافه کردن حروف لاتین SW، NW، SE، NE متناسب با موقعیت قرار گرفتن نقشه 1:25000 در یکی از 4 گوشه نقشه 1:50000 حاصل می گردد.

 

در هر شیت در مقیاس 1:50000، چهار شیت در مقیاس1:25000 وجود دارد.

نقشه غیرپوششی: نقشه های غیر پوششی نقشه هایی هستند که برخلاف نقشه های پوششی که کل سطح کشور را دربر میگیرند فقط منطقه محدودی را دربرمیگیرند.

نقشه های غیر پوششی به دو دسته آنالوگ و رقومی تقسیم میشوند که در دسته آنالوگ نقشه های مربوط به دهه 30 تا 70 را دربر میگیرند و نقشه های غیر پوششی رقومی مربوط به دهه 70  به بعد میباشند.

 

 

نقشه های غیر پوششی رقومی

نقشه های غیر پوششی رقومی سال 1370_1380

 

در نقشه های غیر پوششی سال تهیه نقشه و عدد مقیاس ذکر شده است.

نقشه های غیر پوششی آنالوگ

نقشه های غیر پوششی آنالوگ قدیمی سال های 30_49

چارت های دریایی

یک چارت دریایی نشان دهنده مناطق دریایی و نواحی ساحلی مربوطه ميباشد. نسبت به مقياس نقشه ، مطالبی از قبيل عمق آب ، ارتفاعات موجود از بستر دریا (نقشه توپوگرافی)،خصوصيات طبيعی بستر دریا ، موارد مربوط به خط ساحلی ، خطر های موجود جهت ناوبری، موقعيت علائم کمک ناوبری طبيعی و غير طبيعی ، اطلاعات مربوط به جریانات آبی و جزر ومد ، موارد مربوط به ميدان مغناطيسی زمين در آن ناحيه بخصوص ، سازه های ساخت بشر مانند بنادر ، ساختمان ها و پلها را نمایش ميدهد. چارت های دریایی ابزارهای اساسی جهت ناوبری دریایی می باشند.چارت های دریایی هم به صورت کاغذی و هم به صورت الکترونيکی مورد استفاده اند.

چارت‌های دریایی کشور از سالیان گذشته در چارچوب استانداردهای جهانی که در وبگاه IHO مندرج می‌باشند تهیه گردیده اند. به طور کلی این چارت ها در مناطق ساحلی دریای خزر، خلیج فارس، و دریای عمان تهیه شده‌اند و عموما در مقیاس های 1:25000 و 1:100000 هستند و مواردی نیز در مقیاس‌های گوناگونی مابین 1:5000 و  1:150000 می‌باشند.برای تهیه این چارت های دریایی در طول زمان های مختلف و موارد متفاوت، از کشتی‌های گیلان، اکتشاف، منصور (آبنگار 1)، آبنگار 2، و همچنین قایق های موتوری و شناورهای عاشورای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی استفاده شده است و همچنان نیز این عملیات ادامه دارد. این محصولات اغلب هم به صورت پلات کاغذی وهم به صورت فایل رقومی در دسترس می‌باشند. فایل های رقومی نیز اغلب در قالب ساختارهای CARIS, DGN, SHP  قابل استفاده می‌باشند.

چارت های دریایی در مقیاس 100000

 

 

 

 

 

 

چارت های دریایی در مقیاس 25000

 

چارت های دریایی در سایر مقیاس ها

 

عکس ها و تصاویر

در قسمت بعدی لایه عکس ها و تصاویر وجود دارد که به 4 قسمت تقسیم شده است:

عکس های هوایی آنالوگ: عکس هایی هستند که با دوربین های آنالوگ تصویر برداری شده اند. دوربین‌های عکس‌برداری هوایی آنالوگ معمولاً دارای ابعاد ۲۳ * ۲۳ سانتی‌متر می‌باشند.

عکس های هوایی آنالوگ به صورت زیر دسته بندی شده اند:

عکس های پوششی آنالوگ مقیاس 1:20000

 

عکس های پوششی آنالوگ مقیاس 1:40000

عکس های غیر پوششی آنالوگ سال های 30_90

با مراجعه به منطقه مورد نظر و انجام بزرگنمایی، ابتدا مشابه شکل ذیل، خطوط پروازی نمایان می گردند و واضح تر و مشخص تر قابل ملاحظه می شوند. به منظور امکان تفکیک مراکز عکس های طرح های مختلف، برای هر طرح یک رنگ ویژه اختصاص داده شده است. مشخصات مربوط به هر طرح هم با همان رنگ طرح نوشته می شوند

.

با ادامه حرکت به سمت منطقه مورد نظر و افزایش بزرگنمایی، مقیاس عکس به همراه تاریخ عکس برداری مشابه با شکل ذیل نمایان می شوند. مثلا طرح ابی رنگ مربوط به سال 1384 بوده و مقیاس آن 1:5000 می باشد.

چنانچه خطوط پروازی دارای شماره باشند، شماره های آن ها نیز با همان رنگ نمایش خطوط نشان  داده می شوند.

با ادامه بزرگنمایی، مشابه با شکل زیر، مشخصات مراکز عکس ها با همان رنگ طرح نمایش داده می شوند. در تصویر زیر، شماره عکسی که با پیکان قرمز رنگ مشخص گردیده است، برابر با 16 می باشد و مربوط به طرح شماره 4260-1384 می باشد.

تصاویر هوایی رقومی

عکس‌های هوایی رقومی که از سال 1390 آغاز به تولید شده‌اند بنا بر سفارش سازمان‌های دولتی و خصوصی تهیه می‌گردند. این تصاویر با استفاده از دوربین های رقومی اولتراکم برداشت شده اند و در فرمت Tif می‌باشند. تصاویر در حدود 700 مگابایت حجم دارند و عموما در ابعاد 11310 در 17310 پیکسل می‌باشند. چند مورد نیز در ابعاد 7500 در 11500 پیکسل هستند. قدرت تفکیک تصاویر نیز عموما بین 10 تا 20 سانتیمتر می‌باشند ولی  مواردی نیز با قدرت تفکیک 3 سانتیمتر وجود دارند.

تصاویر هوایی رقومی سال های 90_97

با ادامه بزرگنمایی و رجوع به سمت منطقه موردنظر، محدوده‌های طرح‌های پروازی مختلف به تفکیک شماره‌های پرواز با رنگ‌های مخصوص به خود نمایش داده می‌شوند. در شکل زیر که مربوط به پروازهای سال های 1390_1397 می‌باشد، شماره طرح پروازی که به رنگ آبی بوده و با پیکان قرمز رنگ مشخص شده است، 518 می‌باشد که در سال 1395 عکس‌برداری شده است و قدرت تفکیک (Ground Simple Distance -GSD) آن برابر با 10 سانتیمتر می‌باشد

.

با ادامه بزرگنمایی، شماره‌های خطوط پروازی نمایش داده می‌شوند. در شکل زیر، پیکان قرمز رنگ، خط پروازی شماره R2 را نشان می‌دهد. از آنجا که در عکس‌های هوایی رقومی (اولتراکم) شماره‌ گذاری عکس‌ها به ترتیب از ابتدای اولین عکس در اولین خط پروازی تا آخرین عکس در آخرین خط پروازی می‌باشد، و این شماره‌ها وابسته به شماره‌های خطوط پروازی نمی‌باشند، لذا چنانچه در مواردی شماره‌های خط پروازی نمایش داده نشدند، مشکلی در شناسایی عکس مورد نظر بوجود نخواهد آمد.

ونهایتا با ادامه بزرگنمایی، شماره عکس‌ها نمایش داده می‌شوند. در مثال زیر ، مشخصات عکسی که در تصویر زیر با پیکان قرمز رنگ مشخص شده است به این صورت خواهد بود: عکس شماره 146 از خط پروازی شماره R2 مربوط به طرح پروازی شماره 493 که در سال 1395 تهیه شده است و دارای قدرت تفکیک 10 سانتیمتر می‌باشد.

 

DEM

مدل رقومی ارتفاع (انگلیسی: Digital elevation model‎) یا DEM مدلی دیجیتال یا نمایشی سه‌بعدی از سطح زمین، ماه یا دیگر سیاره‌ها است که معمولاً برای نمایش ناهمواری‌های زمین و با استفاده از داده‌های ارتفاع از سطح دریا تهیه می‌شود.

کیفیت DEM ها بر اساس صحت ارتفاعی در هر پیکسل و میزان دقت آنها در نمایش ژئومرفولوژی منطقه ارزیابی می شود. فاکتورهای زیادی این کیفیت را تحت تاثیر قرار می دهد:

–    خشن بودن سطح زمین

– چگالی نقاط نمونه برداری شده (روش جمع آوری داده های ارتفاعی)

– رزولوشن مستحاتی و اندازه پیکسل های تصویر

– رزولوشن ارتفاعی

– الگوریتم تحلیل زمین (Terrain analysis algorithm)

عمده کاربرد های DEM به شرح زیر است:

– استخراج پارامتر های زمین

– محاسبه حجم

– مدل سازی جریان آب و جابجایی های بزرگ (مانند زمین لغزش)

– مدل سازی سه بعدی سطح زمین

– تهیه مدل های فیزیکی سطح زمین

–  Orthorectification

–    کاهش (تصحیح زمین در برداشت های ثقل سنجی)

در این سامانه DEM به 3 دسته تقسیم شده است: SPOT DEM25000 _ DEM25000_ DEM250000

SPOT DEM25000

از تصاویر ماهواره ای می توان DEM با دقت های متفاوتی از ۱ تا چند متر تولید کرد. این DEM ها در ترکیب با تصاویر ماهواره ای رزولوشن بالا، مدل های سه بعدی بسیار زیبایی از منطقه تولید می کنند که می تواند راهگشای بسیار خوبی برای مهندسین در برنامه ریزی و مدیریت لوجستیک پروژه ها و فعالیت های میدانی در محیط کامپیوتر باشد. پیش بینی و جانمایی کریدور های برداشت های ژئوفیزیکی، نقشه برداری، جاده، سایت های عمرانی و سایر فعالیت های عمرانی و زمین شناسی از طریق این مدل ها می تواند انجام پذیرد. منابع تولید DEM بنا بر مشخصه های پروژه ها می تواند متنوع باشد، اما برای نواحی دور که منابع و داده های ناچیزی موجود است ، تصاویر ماهواره ای بهترین و به صرفه ترین منبع تولید DEM می باشندDEM ها می توانند به صورت اتوماتیک از تصاویر ماهواره ای استریو (Stereo) تهیه شده از سنجنده هایی مانند  GeoEye-1، WordView-1، WordView-2، IKONOS، Pleiades،6SPOT ،  ,SPOT-7 و ASTER استخراج شوند.

به نظر میرسد درمناطق مرزی به دلیل محدودیت های موجود از تصاویر ماهواره SPOT استفاده شده است.

DEM25000

DEM250000

اورتوفتو

تصویر قائم شده، اورتوفتو یا اورتوفتوگراف یک عکس هوایی یا تصویر ماهواره‌ای است که تصحیح هندسی (“ترمیم”) روی آن طوری انجام گرفته‌است که مقیاس آن یکنواخت است: عکس یا تصویر، سیستم تصویر معینی دارد. بر خلاف عکس هوایی اصلاح نشده، اورتوفتو می‌تواند جهت اندازه‌گیری فواصل واقعی مورد استفاده قرار گیرد. زیرا اورتوفتو بازنمایی دقیقی از سطح زمین است که خطای جابه‌جایی ارتفاعی، خطای اعوجاج عدسی و خطای شیب دوربین، در آن سرشکن شده‌است.

اورتوفتو عکس های پوششی 1:20000

اورتوفتو عکس های پوششی 1:40000

 

نقاط و ایستگاه های مبنایی

لایه اخر از دسته بندی سازمان نقشه برداری کشور در سایت زیرساخت داده های مکانی ملی نقاط و ایستگاه های مبنایی میباشد که خود به 3 دسته تقسیم میشود:

شبکه ترازیابی دقیق ایران

با توجه به رسالتي كه سازمان نقشه برداري كشور در بخش ايجاد و گسترش اطلاعات مبنايي مربوط به علوم  نقشه برداري برعهده دارد، و لزوم مختصات زمين در تهيه پروژه نقشه هاي پوششي از جمله طرح 1/25000 و ژئودینامیک، باعث ایجاد شبكه سراسري ارتفاعي گردید. ايستگاه هاي اين شبكه براساس نياز و  دقت مورد نظر و اهداف آن ، به  4 نوع  درجه يك، دو  و  سه و ترازیابی شهری تقسيم بندي شده اند، و اين ايستگاه ها براساس دستورالعمل هاي خاص خود ايجاد و اندازه گيري شده اند. طول مسير شبكه درجه 1 و 2 و 3 سراسری به بيش از 80000 كيلومتر مي رسد.

اهداف ترازيابي درجة يك سراسری :

  • بررسي جابجائي ‏هاي ارتفاعي پوسته زمين (ژئوديناميك منطقه ‏اي)
  • ايجاد نقاط مبنايي براي شبكه كنترل ميكروژئودزي
  • ايجاد و گسترش شبكه ‏هاي ارتفاعي درجه يك به ‏‏منظور ايجاد سيستم ارتفاعي يكسان براي تهية نقشه‏ هاي پوششي كشور

اهداف ترازيابي درجة دو  سراسری :

-ايجاد و گسترش شبكه ‏هاي ارتفاعي درجه دو به‏ منظور ايجاد سيستم ارتفاعي يكسان

-ايجاد تراكم مناسب نقاط مبنايي جهت تهية نقشه ‏هاي پوششي كشور و نقشه ‏هاي بزرگ و كوچك مقياس

 

 

اهداف ترازيابي درجه سه سراسری :

-ايجاد و گسترش شبكه‏هاي ارتفاعي درجه سه به‏ منظور ايجاد سيستم ارتفاعي يكسان

-ايجاد تراكم مناسب نقاط مبنايي جهت تهية نقشه ‏هاي پوششي كشور و نقشه ‏هاي بزرگ و كوچك مقياس
-ايجاد تراكم مناسب نقاط ارتفاعي جهت سهولت در دسترسي كاربران

-ايجاد نقاط مبنايي براي مقاصد مختلف نقشه‏ برداري نظير مطالعات زهكشي و تعيين شيب منطقه ‏اي

اهداف شبكه ترازيابي شهری:

در مورد ترازيابي دقیق در شهرها ،  هدف هاي زير بيشتر مدنظر بوده است:

-ايجاد تراكم مناسب نقاط ارتفاعي.

–  استفاده از نتايج ترازيابي در نقشه‌برداري محلي (مانند تهيه  نقشه 1:2000 شهري)

– مطالعة نقشه‌هاي توپوگرافي براي کنترل نشست‌ و تغيير شکل‌هاي سريع ( مانند كنترل نشست منطقه جنوب غربي تهران)

– ايجاد نقاط مبنايي براي شبكة كنترل ميكروژئودزي ( براي كنترل سازه هاي بلند مانند برج يادمان)

– بررسي جابجايي ‏‏‏هاي ارتفاعي پوستة زمين (ژئوديناميك محلي و منطقه‌اي مانند كنترل گسل شمال تهران و كنترل نشست منطقه  جنوب غربي تهران)

 

شبکه چند منظوره ژئودزی و داده های ثقل سنجی

شبکه‌های چند منظوره در ابتدا با هدف ایجاد شبکه گرانی (ثقل) در کشور ایجاد شدند. هدف اول در اين شبكه‌ها، گسترش یکنواخت مشاهدات گرانی در کل کشور بود. اهداف دیگر شامل انجام مشاهدات ترازيابي دقيق، مشاهدات دقیق GPS و مشاهدات نجومی می‌باشد که به منظور مدلسازی میدان گرانی زمین مورد نیاز می‌باشند. انجام مشاهدات ترازيابي دقيق وGPS دقیق روی نقاط این شبکه موجب گردیده است تا این شبکه از نظر ارتفاعی و مسطحاتی نیز دارای دقت بالایی بوده بطوریکه می‌توان از مختصات این شبکه برای انتقال ارتفاع و مختصات مسطحاتی در کشور نیز استفاده نمود. ترازیابی دقیق از شبکه ترازیابی کشور به این ایستگاهها طراحی شد و تعیین موقعیت این ایستگاه‌ها نیز با استفاده از ایستگاه‌های شبکه ژئودینامیک کشور انجام میگردد.با توجه با انجام مجموعه‌ای از مشاهدات ژئودتیک بر روی ایستگاههای این شبکه، این شبکه‌ها اصطلاحا شبکه‌های چند منظوره نام گرفته‌اند.

– شبکه مبنایی ژئودزی چند منظوره درجه یک ایران

– شبکه مبنایی ژئودزی چند منظوره درجه دو ایران

ایستگاه های دائم GNSS

ایستگاه های رفرنس GNSS یا ایستگاه های دائمی سامانه ماهواره ای ناوبری جهانی (GNSS) شبکه ای از سامانه های ماهواره ای را به کار می گیرد تا موقعیت نقاط را در هر جایی، چه روی زمین باشد چه در حال دوران در فضا، تعیین کند. این سامانه ها، بسیار دقیق، سبک، قابل حمل و برای استفاده در سخت ترین شرایط کاری مناسب هستند، و به طور موثر بازدهی را بالا برده و با صرفه جویی در زمان و هزینه مقرون به صرفه اند.