موقعیت نسبتا ثابت ستارگان در فضا و حرکت قابل پیش‌بینی زمین باعث شده است تا از ستارگان به عنوان یک منبع بسیار دقیق جهت ناوبری استفاده گردد. این روشها اگرچه روشهای ساده‌ای هستند اما بسیار زمان‌بر و پرهزینه بوده و نیازمند افرادی با تجربه و مهارت بالا در این زمینه می‌باشند علاوه بر این مشکلات، به وجود آمدن سیستمهای تعیین موقعیت ماهواره‌ای باعث گردیده که از روشهای کلاسیک نجوم ژئودتیک بندرت استفاده گردد. اما با به کارگیری روشهای الکترواپتیکال نجوم ژئودتیک در ابتدای قرن بیست‌ویکم تغییرات اساسی در نجوم ژئودتیک به وقوع پیوست. امروزه با در اختیار قرار گرفتن دوربینهای رقومی با دقت هندسی و رادیومتریک بالا، فصل جدیدی در به کارگیری نجوم ژئودتیک در کاربردهای مختلفی نظیر تعیین وضعیت ماهواره، مختصات نجومی و مولفه‌های انحراف قائم، تحت عنوان نجوم ژئودتیک بینایی-مبنا گشوده شده است. چنانچه از ستارگان در راستای زنیت تصویربرداری شود، می‌توان مختصات نجومی محل را با دقتی بهتر از 0.01 ثانیه تعیین نمود. در این مقاله روش تعیین مختصات نجومی شرح داده شده و در خاتمه روش پیشنهادی بر روی تصویر اخذ شده از یک ایستگاه با مختصات نجومی معلوم آزمایش می‌شود. نتایج حاصل دستیابی به طول و عرض نجومی با دقت بسیار بالایی را نشان می‌دهد.